permafrost in de tropen

Doorwerth 1956-1957

recensie bibliotheek.nl

De auteur, een Indo-Europeaan geboren in Indonesië in 1954 en op tweejarige leeftijd naar Nederland ge(re)migreerd, heeft het niet gemakkelijk op zijn zoektocht naar zijn roots. Niet alleen vanwege het grote zwijgen thuis over zijn familiegeschiedenis (die het eerste deel van dit boek vormt), maar ook vanwege de Nederlandse koloniale geschiedenis (deel twee). Het ‘Nyai-systeem’ wordt onder de loep genomen en deze – een beetje geromantiseerde – autobiografie is mede daarom een eyeopener. Geschreven in journalistieke stijl en niet altijd in eenvoudig Nederlands. Zwart-wit illustraties (en enkele met kleur) verluchten het boek en er wordt gebruikgemaakt van verschillende lettertypen. Verzorgde opmaak; duidelijke druk in een schreefloze letter; met voetnoten.

G.T. Tjen-A-Kwoei

Coverillustratie: Karin Hoogesteger “Chicory”

Taal: Nederlands, verschijningsdatum: februari 2018, 1e druk, afmetingen 21,1 x 14,5 x 2,3 cm, aantal pagina’s: 243 pagina’s.

Prijs: € 20,50

ISBN: 9789463650311

Dit manuscript is de opmaat geweest om uiteindelijk onze koloniale erfenis bloot te leggen. De gedeelde geschiedenis van Nederland, Nederlands Indië en Indonesië en welke invloed de ontkende geschiedenis nog steeds heeft in de moeite die we hebben om door te groeien naar een kleurrijke samenleving. De geruisloze assimilatie in Nederland. De moeite die Indo’s hebben om de eigen identiteit te (her) (er) kennen. Een samenleving waarin we wegkijken van ons racisme en we nog steeds leven in de illusie van het tolereren van die “andere” medelander, waardoor de polarisatie en angst steeds meer toeneemt in onze maatschappij.

Dit Indische familieverhaal is een aanzet om daadwerkelijk te kijken naar de twee kanten van de medaille die een bijna 400 jaar oude koloniale overheersing heeft achtergelaten in onze historie en in ons dagelijkse leven. Het verhaal van de overheerser en de overheerste verbonden door de ontkenning van elkaar.

Leven vanuit een koffer

We hadden allemaal een eigen koffer. De mijne was van licht roodbruin leer en daarop stond op de bovenkant met wit geverfde letters: H.G. DEIBERT. Hoofdletters die met een sjabloon erop waren gemaakt. Een ijzeren label op de rand van de deksel met daarop chinese letters en daaronder: TA SIN –trunk factory – 26 Braga Bandung. Twee grote stickers op de deksel, niet meer leesbaar, maar waarschijnlijk aangaven dat hij tot de bagage behoorde van de m.s. Oranje.

Hij ligt onder mijn bed en heb daarin allerlei relikwieën in opgeborgen. Oude fototoestellen van mijn vader en van mijzelf. Souveniers van mijn eerste Indonesiëtrip in 1988 en onze laatste reis van 2015.

Zo lang ik mij kan herinneren, was hij er. Die koffer. Mijn eerste herinneringen aan hem waren in Arnhem. Opgeslagen in de schuur. Ook mijn broers hadden er één, met hun eigen naam erop. Maar hun koffer was iets groter dan de mijne. Logisch, want ik was pas 2 jaar oud en had minder spullen. Maar op één of andere manier stond deze koffer symbool voor iets wat mijn leven zou vormen. Zo heb ik dat altijd gevoeld. Als kind heb ik er nooit in gekeken wat er inzat. Maar de wetenschap dat hij van mij was en alleen van mij, was voldoende. Tegelijkertijd voelde ik ook een soort bangigheid om hem te openen. Want wat zou er in zitten. De fantasiën over de inhoud waren eigenlijk veel leuker dan de werkelijkheid zou zijn en het zou waarschijnlijk alleen maar tegenvallen. Een langgezochte schatkist die geopend zou worden en er blijken alleen vergane en waardeloze obligaties in te zitten. Ik wilde de magie in stand houden en liet de koffer voor wat hij was. Af en toe streek ik met mijn hand over het deksel om het leer te voelen en te voelen dat hij bij me hoorde.

Toen ik op 19 jarige leeftijd het huis uitging, hebben mijn ouders hem aan mij meegegeven. Een erfenis waar geen woorden bij hoorden, maar wel een duidelijke boodschap. Een boodschap van herinneren en koesteren. Jaren heb ik hem meegenomen met al mijn verhuizingen. Een stille reisgenoot, aanwezig zonder zich te laten gelden. Ik weet niet meer wat er ingezeten heeft toen ik hem opende, waarschijnlijk niet die memorabilia die grote indruk op me hebben gemaakt. Maar alleen die koffer was belangrijk voor me. Misschien omdat we meer gemeen hadden dan ik aan-vankelijk dacht. Aan de buitenkant was hij zichtbaar, maar de inhoud was niet zichtbaar. De verhalen cirkelden er om heen, maar moesten nog ontsloten worden. Dat maakte ook waardoor ik hem al ruim 60 jaar bij me heb gehouden. De koffer als metafoor voor mijn opdracht in het leven.

Op reis gaan naar de verhalen, naar onze geschiedenis. De koffer vullen met de ware inhoud, voor de ware reis……het Leven. (link:inkijkexemplaar)

Verkrijbaar bij uitgeverij Elikser à € 20,50 en online bij diverse boekwinkels. Ook in te lenen bij je lokale bibliotheek. Voor mensen met een visuele beperking en dyslectici als audioboek beschikbaar bij passendlezen.nl