betekenis: Leidmotief zelfst.naamw. Leidende gedachte die telkens terugkeert in bv. een rede, verhaal, muziekstuk. 1) Grondthema 2) Leitmotiv, leidende gedachte.
In alles wat ik doe en denk, komt voort uit dit “Leitmotiv”. En dat is een zoektocht, omdat het leitmotiv’ een combinatie is van woorden en pré-verbale imprints waar ziel-ervaringen, gevoelens en indrukken onderdeel van uit maken. Het is een innerlijk landschap. Een vertaling hiervan zijn de woorden, maar woorden dekken niet de hele lading. Want deze woorden zijn niet ingebed in dit innerlijk landschap. Maar wel nodig om te communiceren.
Wat waar is, is mijn compagnon voor het leven geworden. Het is eigenlijk altijd al zo geweest, maar ik herkende zijn stem niet tussen al die ruis en het lawaai in mijzelf en om me heen. Mijn kameraad, onverbrekelijk aan mij verbonden en ik aan hem. Een relatie die net zoals elke andere relatie gepaard gaat met strijd, die zich afspeelt in mijn interne dialoog. We hebben een groot respect voor elkaar gekregen en vragen ons ook niet meer af of we bij elkaar zullen blijven. Een huwelijk dat geen vormen en grenzen kent. Geen begrenzing, geen afspraken of voorwaarden. Het leven spiegelt dit aan mij als ik goed blijf kijken. En dat stemt me steeds meer gerust. Ik heb mijn best gedaan, keihard mijn best gedaan om van dat verlangen naar wat waar is, af te komen. Uiteindelijk, na een uitputtende strijd van jaren heb ik me overgegeven. Overgegeven aan het leven en dat het leven me geeft wat nodig is. Ik kwam tot het besef dat alles wat ik tegenkom in mijn leven, klopt. In volle overgave kon ik nu zien zoals het was, met ruimte en crispy, heldere lucht om me heen. Met tranen in mijn ogen, zonder te moeten huilen door een diep gevoel van thuiskomen, wetend dat dit het is, niet meer en niet minder. De weg heeft me gebracht waar ik moest aankomen of ik nu tegen-stribbel of niet. Er bleef altijd een soort alertheid aanwezig in mij die ongeacht of ik wel of niet “wakker” was, niet ging slapen. Er was altijd iets dat mij behoedde dat ik niet over de rand kieperde. Want op randen balanceren, dat kende ik inmiddels wel. Meermaals waren er toevallige ontmoetingen met wildvreemden wat iets ontwaakte in mij waardoor een kruising genomen kon worden of waardoor ik mij kon omdraaien uit een doodlopende weg.
(fragment uit het boek:”Permafrost in de tropen uitgeverij Elikser, Leeuwarden)